ÖZET

Üçüncü kraniyal sinir paralizisine bağlı pitozis nedeniyle cerrahi tedavi uygulanan hastalarda levator rezeksiyonu ve frontal askı cerrahisinin etkinliğini değerlendirmektir.

Kliniğimizde oküloplastik cerrahi biriminde, okülomotor sinir paralizisine bağlı pitozis nedeniyle takiplerinde frontal askı cerrahisi (n=9, grup 1) ve levator rezekiyonu (n=7, grup 2) yapılan, toplam 16 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalara uygulanan cerrahi prosedür, ameliyat öncesi, ameliyat sonrası 1. ay, 12. ay ve 18. ay muayenesindeki marjinal refleks mesafesi 1 (MRD1) ve palpebral fissür yüksekliği (PFH) değerleri kayıt edildi. Tüm veriler iki grup arasında istatistiksel olarak karşılaştırıldı.

Hastaların 7’si (%43,8) kadın, 9’u (%56,3) erkek idi. Hastaların yaş ortalaması 35,7±24,0 yıl (2-70 yaş) ve takip süresi ortalama 16,9±4,2 (8-24) ay idi. Grup 1 ve grup 2’de ameliyat öncesi ortalama MRD1 değeri sırasıyla -1,78±1,6 (-4-0) ve -1,29±0,8 (-2-0) idi. Grup 1 ve grup 2’de son muayenede ortalama MRD1 değeri sırasıyla 2,28±0,8 mm (1-3) ve 2,29±1,1 mm’ye (1-4) yükseldi. Grup 1 ve grup 2’de son kontrolde hem MRD1 hem de PFH, ameliyat öncesi ölçümlere göre istatistiksel olarak anlamlı artış göstermiştir (p=0,277). Postoperatif başarı grup 1’de 1. ayda %88,8 iken 12. ayda %55,5 olarak kaydedildi. Grup 2’de postoperatif başarı, 1. ayda %85,7 iken 12. ayda %71,42 olarak devam etti. Gruplar arasındaki karşılaştırmada ise MRD1 ve PFH istatistiksel olarak farklılık göstermemiştir (p=0,216).

Üçüncü kraniyal sinir paralizisine bağlı pitozisli hastaların yönetimi zor olsa da frontal askı cerrahisi veya levator rezeksiyonu ile etkili ve güvenli bir şekilde tedavi edilebilir.