On altıncı yüzyılda Avrupa’yı kasıp kavuran sifilizin, penisilinin keşfiyle 1940 yılından sonra insidansı hızla düşmüştür. Penisilin çağından sonra nadir görülen sifilizin dördüncü evresi olan nörosifiliz ve nörojen mesane gelişmiş bir hastayı paylaşmayı amaçladık. Kırk altı yaşında erkek hasta unutkanlık, nöbet geçirme ve idrar kaçırma şikayetiyle eşi tarafından acil servise getirildi. Nöroloji kliniğine yatırılan hastada yapılan incelemede beyin omurilik sıvısı ve kanda treponema pallidum hemagglutination (TPHA) değerinin yüksek titrede pozitif olması üzerine nörosifiliz tanısı kondu. Yapılan dolum sistometrisinde taşma inkontinansından önceki maksimum mesane kapasitesinin 490 mL olduğu görüldü. İlk idrar hissinin 350 mL hacim ve 26 cm H2O basınçta, idrara sıkışıklık hissinin 460 mL hacim 35 cm H2O basınçta ancak oluştuğu görüldü. Mesanenin duyu hissinde hasar oluşmaya başladığı; ancak halen hissin tamamen kaybolmadığı görüldü. 300 mL hacimde mesane içi basıncın arttığı ve işlemin sonun doğru 40 cm H2O basıncını geçtiği görüldü. Mesane kompliansının 12,4 mL/ cm H2O olduğu ve orta düzeyde komplians kaybı olduğuna karar kılındı. Basınç akım çalışmasında 2 dakika boyunca miksiyon için teşvik edilen hastanın ancak karın içi basıncını artırarak miksiyon yapabildiği ve detrusör basınıcının hiç artmadığı görüldü. Bu haliyle hiposensitif ve akontraktil mesane tanısı kondu. Günde dört kez temiz aralıklı kateterizasyon (TAK) ve oral antikolinerjik tedavi başlandı. Nörosifiliz günümüzde nadir görülen bir hastalıktır. Nörosifilize bağlı gelişen nörojen mesaneyse üroloji pratiğinde çok daha nadir görülmektedir. Böyle bir hastayla karşılaşıldığında mesane fonksiyonları hakkında bilgi sahibi olunmak için ürodinamik değerlendirme yapılmalı; mesane boynu rezeksiyonu, üriner diversiyon ve TAK arasında bir seçim yapılmalıdır. (JAREM 2014; 1: 38-40)

Anahtar Kelimeler: Nörosifiliz, nörojen mesane, nörosifilizde ürodinami