ABSTRACT

Objective:

The aim of this study was to investigate the correlation between primary lesion and contralateral breast tissue metabolic parameters in standard and delayed images obtained on preoperative F-18-fluorodeoxyglucose (FDG) positron emission tomography (PET) and the correlation with pathological variables of primary lesion in invasive lobular breast cancer (ILC).

Methods:

Seventeen ILC cases in which standard and late FDG-PET imaging were performed between 2007 and 2018 were included in the study. SUV_max, metabolic tumor volume (MTV) and total lesion glycolysis (TLG) values and change rates (Δ) of primary malignant lesion and contralateral breast control area were recorded. T and N-stages, histological and nuclear grades of primary malignancy, estrogen receptor (ER), progesterone receptor, presence of human epidermal growth factor receptor (HER)-2 and Ki-67 values are compared with FDG-PET values.

Results:

No statistically significant correlation was found between metabolic parameters and histopathological components of 17 ILC patients (median age: 45 years) after surgery (11 breast conserving surgery, 6 mastectomy). Among the metabolic parameters obtained from contralateral breast tissue, SUV_max-based ones [standard(s)-SUV_max, late(g)-SUV_max, ΔSUV_max] showed statistically significant differences with malignancy (p<0.000).

Conclusion:

Especially the negative median value of the control SUVmax suggests that late imaging may provide additional contribution, especially in the dense breast tissue, in the ILC with high probability of multifocality/multicentricity. Although there was no statistically significant difference with histopathological components, parallel results (such as high Δ-TLG in presence of lymph node metastasis, HER-2 positive and high SUV_max, MTV and TLG median values in ER negative cases) were seen with the literature mostly consisting of invasive ductal carcinoma. Confirmation of this important information obtained only from ILC patients is required in multicentre studies or meta-analyzes in which the number of cases will be higher.

INTRODUCTION

Breast cancer is the most common type of cancer in women and ranks second after lung cancer in cancer-related deaths. Early diagnosis, more accurate and intervention-free staging, treatment follow-up and determining prognosis are the most important processes in determining the approach to breast cancer. 50-70% of breast cancers are invasive ductal carcinoma (IDC), 5-15% are invasive lobular cancer (ILC), 1-6% mucinous carcinoma and 1-2% tubular carcinoma (1).

In the diagnosis process, Magnetic resonance imaging is generally the method used especially in dens breast tissue and ILC, although it is required to have more sensitive non-invasive complementary methods due to increasing unnecessary biopsy count because of low specificity (72%), limitations in axillary lymph node staging and not being able to screen for distant metastases (2).

Although F-18-fluorodeoxyglucose-positron emission tomography (FDG-PET) imaging has a high sensitivity and specificity in showing malignant lesions, its sensitivity in breast cancer is limited. In meta-analysis, it is reported that the overall sensitivity of FDG-PET in detecting primary breast cancer is 64-96%, specificity 73-100%, positive predictive value 81-100%, negative predictive value 52-89% (3). While the sensitivity of FDG-PET is 57% in tumors smaller than 1 cm in diameter, it exceeds 90% in tumors larger than 1 cm in diameter (4). False positivity can be seen in benign lesions such as fibroadenoma, ductal adenoma and inflammation. However, there are also studies reporting that FDG-PET is better than conventional methods in the initial evaluation of patients, especially enabling the detection of infraclavicular, supraclavicular and internal mammarian lymph nodes and occult distant metastases (5).

Glut-1 and hexokinase expression, number of live tumor cells, histological subgroup, microvascular density and inflammatory cell presence in breast cancer are the major factors affecting FDG involvement (6). The main factors explaining low FDG involvement seen in ILCs are lower tumor cell density, diffuse infiltration in the surrounding tissue, low Glut-1 expression, and low proliferation rate (7). It is known that estrogen and progesterone receptor (PR) negative, HER-2 expression positive tumors show higher FDG involvement compared to receptor positive and HER-2 negative tumors (8).

The clinical systemic contribution of PET is reported to be low due to the low FDG affinity in mucinous (1-6%) and tubular (1-2%) cancers, which occur less frequently with ILC, which constitutes 10-15% of breast cancers (9,10). For these reasons, the contribution of FDG-PET to IDC was mostly evaluated in the studies, and the ILC was found in a limited number of studies or was not included in the study due to low sensitivity (4,11).

The very low density of glucose-6-phosphatase enzyme in the tumor cell causes FDG to continue to accumulate. It is known that late imaging contributes to the diagnosis in malignancies, where the imaging quality will be optimal as much as the radiopharmaceutical half-life allows (12). There are many studies reporting that late image in FDG-PET in breast cancer significantly increases sensitivity and specificity (13-26). However, these studies mostly consist of IDC patients.

As the breast tissue density increases, FDG involvement is higher, and in this case primary lesion visualization has a negative effect on the ILC with low FDG involvement potential. In this retrospective study, it was aimed to investigate the contribution of metabolic parameters obtained from primary lesion and contralateral breast tissue and late images taken in preoperative FDG-PET in the ILC, where clinical diagnosis and staging of breast cancer is particularly difficult, to predict diagnosis and also the correlation of histopathological variables with primary lesion.

GİRİŞ

Meme kanseri kadınlarda en sık görülen kanser türü olup kansere bağlı ölümlerde akciğer kanserinden sonra ikinci sıradadır. Erken tanı, daha doğru ve girişim gerektirmeyen evreleme, tedaviyi takip ve prognozu belirleme meme kanserine yaklaşımı belirlemede en önemli süreçlerdir. Meme kanserlerinin %50-70’ini invaziv duktal karsinom (İDK), %5-15’ini invaziv lobüler kanser (İLK), %1-6’sını müsinöz karsinom ve %1-2’sini tubüler karsinom oluşturmaktadır (1).

Tanı sürecinde özellikle dens meme dokusu ve İLK’de genellikle manyetik rezonans görüntüleme başvurulan yöntem olmakla beraber özgünlüğün düşük oluşu (%72) ile gereksiz biyopsi sayısını artırması, aksiller lenf nodu evrelemesindeki limitasyonları ve uzak metastaz taraması yapamayışı gibi nedenler ile daha duyarlı non-invaziv tamamlayıcı yöntemlere gereksinim vardır (2).

F-18-florodeoksiglukoz (FDG) pozitron emisyon tomografi (PET) görüntülemenin malign lezyonları göstermede bir hayli yüksek bir duyarlılık ve özgüllüğe sahip olmasına rağmen, meme kanserindeki duyarlılığı kısıtlıdır. Yapılan meta analizde FDG-PET’nin primer meme kanserini saptamadaki genel duyarlılık %64-96, özgünlük %73-100, pozitif öngörü değeri %81-100, negatif öngörü değeri %52-89 olduğu bildirilmektedir (3). Çapı 1 cm’den küçük tümörlerde FDG-PET’nin duyarlılığı %57 iken, 1 cm’den büyük tümörlerde %90’ı geçmektedir (4). Fibroadenom, duktal adenom ve enflamasyon gibi selim lezyonlarda yanlış pozitiflik görülebilmektedir. Bununla birlikte, FDG-PET’nin hastaların ilk değerlendirmesinde konvansiyonel yöntemlerden daha iyi olduğunu, özellikle de infraklaviküler, süpraklaviküler ve internal mammariyan lenf nodları ile okkült uzak metastazların belirlenmesine olanak sağladığını bildiren çalışmalar da mevcuttur (5).

Meme kanserinde Glut-1 ve heksokinaz ekspresyonu, canlı tümör hücresi sayısı, histolojik alt grup, mikrovasküler yoğunluk ve enflamatuvar hücre varlığı FDG tutulumu etkileyen majör faktörlerdir (6). İLK’lerde görülen düşük FDG tutulumunu açıklayan başlıca faktörler daha düşük tümör hücre yoğunluğu, çevre dokudaki diffüz infiltrasyon, düşük Glut-1 ekspresyonu ve düşük proliferasyon hızıdır (7). Östrojen reseptörü (ER) ve progesteron reseptörü (PR) negatif, insan epidermal büyüme faktörü reseptör-2 (HER-2) ekspresyonu pozitif tümörlerin reseptör pozitif ve HER-2 negatif tümörlere göre daha yüksek FDG tutulumu gösterdikleri bilinmektedir (8).

Meme kanserlerinin %10-15’ini oluşturan İLK ile birlikte daha az sıklıkta görülen müsinöz (%1-6) ve tübüler (%1-2) kanserlerde FDG afinitesinin düşük oluşu nedeniyle PET’nin klinik sistemik katkısının az olduğu bildirilmektedir (9,10). Bu sebeplerden dolayı çalışmalarda çoğunlukla FDG-PET’nin İDK’deki katkısı değerlendirilmiş olup İLK sınırlı sayıda çalışmada yer bulabilmiş ya da düşük sensitivite nedeniyle çalışmaya dahil edilmemiştir (4,11).

Tümör hücresinde glukoz-6-fosfataz enziminin yoğunluğunun çok az oluşu FDG’nin birikmeye devam etmesine sebep olmaktadır. Radyofarmasötik yarı ömrünün elverdiği ölçüde görüntüleme kalitesinin optimal olacağı geç görüntülemenin malignitelerde tanıya katkı sağladığı bilinmektedir (12). Meme kanserinde, FDG-PET’de alınan geç görüntünün duyarlılık ve özgünlüğü anlamlı derecede artırdığını bildiren birçok çalışma vardır (13-26). Ancak bu çalışmalarda da çoğunlukla İDK hastalarından oluşmaktadır.

Meme dokusu dansitesi arttıkça FDG tutulumu daha fazla olmakta ve bu durumda düşük FDG tutulum potansiyeli olan İLK’de primer lezyon vizüalizasyonuna olumsuz etki etmektedir. Bu retrospektif çalışmada, meme kanserinde özellikle klinik tanı ve evrelemenin güç olduğu İLK’de preoperatif FDG-PET’de alınan geç görüntülerden elde edilen primer lezyon ile kontrlateral meme dokusundan elde edilen metabolik parametrelerin tanı öngörüsüne olan katkısı ve ayrıca primer lezyon ile histopatolojik değişkenlerin korelasyonunun araştırılması amaçlanmıştır.

METHODS

Seventeen patients diagnosed with ILC applied to the nuclear medicine, molecular imaging and radionuclide treatment department for staging in purpose of FDG-PET test between 2007 and 2018, who underwent surgery for breast and axilla within 5-30 days after FDG-PET were included in the study. 50-70 minimum after 5-9 mCi FDG given intravenously, standard 7-9 bed length and between vertex and mid-crus and; 160-200 minimum later, late imaging of 2 bed areas covering the neck and thorax regions made with GE Discovery IQ-5 ring and GE Discovery 710 PET/computed tomography devices. The images were evaluated with the PETVCAR program at GE AW workstation. Metabolic tumor volume (s-MTV, g-MTV) and total lesion glycolysis (s-TLG, g-TLG) semicantitative tissue analysis values and exchange rates (Δ=late draft value-standard draft value/standard draft value x100) calculated from the area of interest drawn according to the relative threshold of 40% and above of SUV_max were recorded with primary malignant lesion SUV_max [standart(s)-SUV_max, late(g)-SUV_max] values. In the presence of multifocal/multicentric malignancy, the lesion with the highest SUV_max was included in the study. As the control group, the same semi-quantitative tissue analysis values and change rates were obtained from the area of mirror image in the opposite breast parenchyma. T and N-stages of primary malignancy, histological and nuclear grades, estrogen receptor (ER), PR, presence of human epidermal growth factor receptor (HER)-2 and Ki-67 values obtained from pathology of mastectomy (6 patients) or breast-conserving surgery (11 patients) are evaluated with semi-quantitative tissue analysis results obtained from FDG-PET. The presence of the estrogen or PR (1% and above) was considered as receptor positivity. The fact that Ki-67 was 14% and above was classified as a high proliferation index. HER-2 overexpression was evaluated as immunohistochemically positive, and HER-2 amplification was detected by fluorescent in-situ hybridization method in cases with 0/1+ immunohistochemistry.

YÖNTEMLER

2007-2018 yılları arasında nükleer tıp, moleküler görüntüleme ve radyonüklid tedavi bölümüne evreleme amaçlı FDG-PET tetkiki için başvurmuş İLK tanılı, FDG-PET sonrası 5-30 gün içinde meme ve aksillaya yönelik cerrahi uygulanmış olan 17 hasta çalışmaya alındı. İntravenöz yol ile verilen 5-9 mCi FDG’den 50-70 dakika sonra standart 7-9 yatak uzunluğunda verteks ile mid-krus arası ve 160-200 dakika sonra boyun ve toraks bölgelerini içine alan 2 yatak alanı geç görüntüleme GE Discovery IQ 5 ring ve GE Discovery 710 PET/bilgisayarlı tomografi cihazları ile yapıldı. Elde edilen görüntüler GE AW iş istasyonunda PETVCAR programı ile değerlendirildi. Primer malign lezyonun SUV_max [standart(s)-SUV_max, geç(g)-SUV_max] değerleri ile SUV_max’ın %40 ve üzeri rölatif eşiğine göre çizilen ilgi alanından hesaplanan metabolik tümör volüm [(s-MTV), g-MTV] ve total lezyon glikolizis [(s-TLG), g-TLG] semikantitatif doku analiz değerleri ve değişim oranları (Δ: geç çekim değeri-standart çekim değeri/standart çekim değeri x100) kaydedildi. Multifokal/multisentrik malignite varlığında en yüksek SUV_max’ı olan lezyon çalışmaya dahil edildi. Kontrol grubu olarak karşı meme parankiminde ayna görüntüsü ilgi alanından aynı semikantitatif doku analiz değerleri ve değişim oranları elde edildi. Mastektomi (6 hasta) veya meme koruyucu cerrahi (11 hasta) ile elde edilmiş patolojiden primer malignitenin T ve N-evreleri, histolojik ve nükleer grad’ları, östrojen reseptörü ER, PR, HER-2 varlığı ve Ki-67 değerleri ile FDG-PET’den elde edilen semikantitatif doku analiz sonuçları değerlendirilmiştir. ER veya PR’nin varlığı (%1 ve üstü) reseptör pozitifliği olarak kabul edildi. Ki-67’nin %14 ve üstünde oluşu yüksek proliferasyon endeksi olarak sınıflandı. İmmünohistokimyasal olarak HER-2 overekspresyonu pozitif olarak değerlendirilmiş olup immünhistokimya sonucu 0/1+ olan olgularda HER-2 amplifikasyonu floresan in-situ hibridizasyon yöntemi ile saptanmıştır.

Çalışma World Medical Association Declaration of Helsinki’ye “Ethical Principles for Medical Research Involving Human Subjects”, (amended in October 2013)  uygun olarak gerçekleştirilmiş olup yazarlar çalışmanın Helsinki bildirgesine uygun, etik prensipler ile yapıldığını beyan etmişlerdir. Retrospektif çalışma tasarımı nedeniyle hasta onamı alınamamıştır.

Statistical Analysis

Since the data did not conform to the normal distribution, given as median and interval, in the dependent variable analysis (between the patient and healthy breast) Wilcoxon sign order test is used; Mann-Whitney U test was used only as an independent variable analysis for comparing the patient group within itself. P<0.05 was accepted as the statistical significance limit.

The primary outcome measure of the study is to investigate whether late imaging FDG involvement in the ILC contributes to the diagnosis prediction; secondary outcome measure is the relationship of FDG involvement amount with metastasis and histopathological variables (histological and nuclear grade, ER, PR and HER-2 presence, Ki-67).

İstatistiksel Analiz

Veriler normal dağılıma uymadığından medyan ve aralık olarak verilmiş, bağımlı değişken analizinde (hasta ve sağlıklı meme arasında) Wilcoxon işaret sıra testi; sadece hasta grubun kendi içinde kıyaslanmasında bağımsız değişken analizi olarak Mann-Whitney U testi kullanılmıştır. P<0,05 istatistik anlamlılık sınırı olarak kabul edilmiştir.

Çalışmanın primer sonuç ölçütü İLK’de geç görüntüleme FDG tutulum düzeyinin tanı öngörüsüne katkısı olup olmadığının araştırılması; sekonder sonuç ölçütü FDG tutulum miktarının metastaz ve histopatolojik değişkenler (histolojik ve nükleer grad, ER, PR ve HER-2 varlığı, Ki-67) ile ilişkisidir.

Ethical Approval and Informed Consent

The study was conducted in accordance with the World Medical Association Declaration of Helsinki “Ethical Principles for Medical Research Involving Human Subjects” (amended in October 2013) and the authors declared that the study was carried out with ethical principles in accordance with the Helsinki Declaration. Patient consent could not be obtained due to the retrospective study structure.

RESULTS

Demographic features and histopathological characteristics of 17 patients included in the study, which were undergo surgery with the diagnosis of ILC, are presented in Table 1. After median 32 days (30±28 days), breast protecting surgery was performed in 11 patients (76%) and mastectomy (24%) in 6 patients. Ten of the cases are pT1, 6 of them are pT2, and only 1 patient is pT3.

The comparison of the primary malignancy and control tissue analysis values of the cases obtained in FDG-PET is given in Table 2. Accordingly, a significant difference was observed in the values obtained from the control interest area with malignancy in the SUV_max based values of s-SUV_max, g-SUV_max and Δ-SUV_max. In addition, the negative rate of median change in the control group in Δ-SUV_max and Δ-TLG indicates that the difference in involvement between the non-malignant breast parenchyma and malignancy has increased in the late image (Figure 1).

Of the 7 cases with lymph node metastasis, the patient with the highest SUV_max value in the group, metastatic lymph node was visualized in the late image and the primary malignancy Δ-SUV_maxvalue was 62 (Figure 2).

TARTIŞMA

İLK tanısı ve tanı sonrası lenf nodu ile uzak metastaz evrelemesi klinik olarak en zor olan malignitelerden biridir. Bunun en önemli sebepleri tümörün stromal reaksiyon oluşturmaması dolayısıyla kitlesel bir formasyondan daha çok doku kalınlaşması şeklinde görülmesi ve erken tanıdaki en önemli klinik bulgu olan mikrokalsifikasyonun nadiren izlenmesidir (27-29).

Meme kanserinde invaziv triple negatif tümörlerin (TNT), non-TNT’lere göre (30) ve grad 3 tümörlerde ise grad 1-2 tümörlere göre (31) daha yüksek FDG afinitesi olduğu bilinmektedir. Ayrıca FDG-PET radyofarmasötik afinitesini tümör histopatolojisi dışında mikrovaskülarizasyon ve hipoksi düzeyi de benzer oranda etkilemektedir (32).

FDG-PET’nin İLK’lerde görülen düşük FDG tutulumunu açıklayan düşük tümör hücre yoğunluğu, çevre dokudaki diffüz infiltrasyon, düşük Glut-1 ekspresyonu, düşük proliferasyon hızı gibi birçok faktör mevcuttur.

Meme tümörlerinde duyarlılık ve özgünlüğü artırmak için SUV, MTV, TLG gibi birçok farklı metabolik parametre kullanılmıştır.

Araştırmaların tamamına yakınında olguların büyük kısmını daha sık görülen İDK oluşturmaktadır. Meme kanserinde FDG-PET ile alınan geç görüntülemenin katkısının araştırıldığı 6 çalışmada kaynakça sırasıyla 2/56, 3/66, 13/86, 2/53, 8/48 ve 2/38 oranında İLK olgusu çalışmalara dahil edilmiş olup oran sadece %9’dur (30/347) (18-20, 24-26). İLK olgularından oluşan bir çalışma yoktur.

Tümör heterojenitesinin agresif malignite ile korelasyonu birçok tümörde gösterilmiştir. Garcia-Vicente ve ark.’nın (19) çalışmasında geç görüntülerdeki heterojenite artışının daha anlamlı prognostik bilgi verebileceği öngörülmüştür (18). Çalışmamızda lenf nodu metastazı yapmış 2 olgumuzda Δ-TLG’nin 50 oluşu (medyan: 9) da bunu destekler bir bulgudur.

Caprio ve ark. (26), 8 İLK, 40 İDK ve 11 benign meme lezyonundaki FDG-PET geç görüntüleme ile elde edilen Δ-SUV_max’ın malignitede anlamlı arttığını, benign lezyonlarda ise anlamlı derece azaldığını paylaşmışlardır (25). Lokal rekürrens ve uzak metastaz şüphesi olan 13’ü İLK, 86 invaziv meme kanseri olgusunda Hildebrandt ve ark. (21) geç görüntülerde geri plan aktivitenin azalarak daha fazla malignitenin saptanabildiğini bilfirmişlerdir (20).

Meme dansitesi yaş ve kilo ile çok değişkenlik gösterebilmektedir. Dens meme dokusunda FDG tutulumunun daha yüksek oluşu düşük FDG afinitesi gösterebilen İLK’de duyarlılığı azaltan bir sebeptir. Çalışmamızda kontrlateral meme dokusundan elde edilen kontrol Δ-SUV_max medyan değeri -10’dur. İLK’de Δ-SUV_max’ın (medyan: 53) anlamlı farklı olduğu çalışmamızda, geç görüntülemenin multifokalite/multisentrisite olasılığı yüksek olan İLK’nin vizüalizasyonunda, özellikle dens meme dokusunda ek katkı sağlayabileceği düşünülmüştür.

Garcia-Vicente ve ark. (19), sadece 3 olgunun İLK olduğu 66 invaziv meme kanserinde geç görüntülemeyi değerlendirdikleri grupta ek katkı sağlamadığı bildirilmiştir.

Sasada ve ark.’nın (22), 30’u İLK’li toplam 1122 invaziv meme kanserini değerlendirdikleri çalışmada, geç görüntülemede, çalışmamızda Δ olarak tanımladığımız değer retansiyon indeksi (Rİ) olarak ifade edilmektedir. Çalışmada Rİ’nin HER-2 pozitif, triple negatif ve luminal-B kanserli grupta anlamlı derecede yüksek olduğu bildirilmiştir (21). Bizim çalışmamızda anlamlı farklılık oluşmasa da HER-2 pozitif grupta SUV_max, MTV ve TLG medyan değerleri negatif olan gruba göre yüksektir (Tablo 2).

Sadece 2 olgunun İLK olduğu 53 invaziv meme kanserinde geç görüntülemenin katkısının araştırıldığı çalışmada, yüksek Rİ’si olan grupta düşük ER pozitifliği ve yüksek HER-2 ekspresyonu olduğu bildirilmiştir (24). Çalışmamızda ER negatif olguların, SUV_max’ta daha belirgin olmak üzere, SUV_max, MTV ve TLG medyan değerlerinin pozitif gruba göre yüksek olduğu Tablo 3’te paylaşılmıştır.

Lee ve ark. (27), 2’si İLK 38 invaziv meme kanser olgusunda geç görüntüleme prognostik faktörler ile daha anlamlı korelasyon göstermiştir. Geç görüntünün daha erken alındığı (100 dakika) durumda bile benzer korelasyon bildirilmiştir (26). Bu sonuç total tetkik süresini kısaltacak olup sonraki çalışmalarda dikkate alınabilir.

Yapılan çalışmalardaki İLK’li hasta oranı az olsa da ulaşılan sonuçlar benzer paterndedir. Düşük sıklıkta görülen bu hasta grubunda çalışmamızda primer malignite doku analiz değerleri ile histopatolojik değişkenler arasında istatistiksel olarak anlamlı bir korelasyon saptanmayışını istatistiksel anlamlılığa ulaşacak sayıda olgumuzun olmayışı ile de açıklamak mümkündür.

DISCUSSION

Diagnosis of ILC and staging distant metastasis with lymph node after diagnosis is one of the most clinically difficult malignancies. The most important reasons for this are the fact that the tumor is seen as a tissue thickening rather than a mass formation due to the fact that it does not cause a stromal reaction and rarely observed microcalcification, which is the most important clinical finding in early diagnosis (27-29).

It is known that invasive triple negative tumors (TNT) in breast cancer have higher FDG affinity than non-TNTs (30) and grad 3 tumors have higher FDG affinity compared to grade 1-2 tumors (31). In addition, as well as tumor histopathology, microvascularization and hypoxia level affect FDG-PET radiopharmaceutical affinity (32).

There are many factors such as low tumor cell density, diffuse infiltration in the surrounding tissue, low Glut-1 expression, and low proliferation rate, explaining the low FDG involvement of FDG-PET in ILCs.

Many different metabolic parameters such as SUV, MTV, TLG have been used to increase sensitivity and specificity in breast tumors.

The majority of cases are more common IDC in nearly all of the researches. In 6 studies investigating the contribution of late imaging with FDG-PET in breast cancer, the first bibliography of 2/56, 3/66, 13/86, 2/53, 8/48 and 2/38, respectively, was included in the studies and the rate was only 9% (30/347) (18-20, 24-26). There is no study of ILC cases.

The correlation of tumor heterogeneity with aggressive malignancy has been demonstrated in many tumors. In the study of Garcia-Vicente et al. (19), it was predicted that increase in heterogeneity in late images may provide more meaningful prognostic information (18). In our study, Δ-TLG value to be 50 (median: 9) in our 2 cases who had lymph node metastasis is a finding that supports this.

Caprio et al. (26) shared that D-SUV_max, obtained by late imaging of FDG-PET in 8-ILC, 40-IDC and 11 benign breast lesions, increased significantly in malignancy and decreased significantly in benign lesions (25). In cases with local recurrence and distant metastasis, 13 of them were ILC and 86 of them were invasive breast cancer, Hildebrandt et al. (21) reported that more malignancy could be detected by decreasing background activity in late images (20).

Breast density can vary widely with age and weight. The higher FDG involvement in the dens breast tissue is a reason that reduces sensitivity in the ILC, which can show low FDG affinity. In our study, the control Δ-SUV_max median value obtained from the contralateral breast tissue is -10. In our study, in which Δ-SUV_max (median: 53) was significantly different in ILC, it was thought that late imaging may contribute additionally to the visualization of the ILC, which has a high probability of multifocality/multicentricity, especially in the dense breast tissue.

Garcia-Vicente et al. (19) reported no additional contributions in the group where they assessed late imaging in 66 invasive breast cancers, of which only 3 cases were the ILC.

In the study that Sasada et al. (22) evaluated a total of 1122 invasive breast cancers, 30 of which were ILC, in late imaging, the value we defined as Δ in our study is expressed as retention index (RI). Although there was no significant difference in our study, SUV_max in the HER-2 positive group is higher than the group where MTV and TLG median values were negative (Table 2).

In the study investigating the contribution of late imaging in 53 invasive breast cancers where only 2 cases were ILC, it was reported that there was low ER positivity and high HER-2 expression in the group with high RI (24). In our study, it was shared in Table 3 that the ER negative cases were more significant in the SUV_max and the SUV_max, MTV and TLG median values were higher than the positive group.

In a study of Lee et al. (27), late imaging showed more significant correlation with prognostic factors in 38 invasive breast cancer cases, 2 of which were ILC. A similar correlation has been reported even when the late image was taken earlier (100 minimum) (26). This result will shorten the total examination period and can be taken into consideration in the next studies. In this low-incidence patient group, it is also possible to explain the lack of a statistically significant correlation between primary malignancy tissue analysis values and histopathological variables, since we did not have enough cases to reach statistical significance in our study.

CONCLUSION

In our study, it is foreseen that in the ILC, which has low FDG-PET sensitivity, the information obtained from the contralateral breast parenchyma and especially lateral image in the dorsal breast tissue, will contribute significantly. No statistically significant correlation was found with histopathological variables. However, parallel results were observed when compared to studies mostly composed of IDC patients. Δ-TLG is high in the group with lymph node metastasis; in HER-2 positive and ER negative cases, SUV_max, MTV and TLG median values are higher than HER-2 negative and ER positive groups. This important information needs to be confirmed by meta-analyzes or multicentre studies where the number of cases will be higher.