ÖZET
BPH tedavisinde,standart olan TUR-P ile prostatın transüretral elektrovaporizasyonunun (TVP) etkinliğini ve avantajlarını karşılaştırdık.
Ocak 2002-Haziran 2008 arasında BPH nedeniyle polikliniğimize başvuran, 187 hasta çalışmaya alındı. Hastalar 2 gruba randomize edildi.1.Gruba TUR-P ve 2.Gruba TVP operasyonları uygulandı. Operasyon öncesi tüm hastaların medikal öyküsü alındı. Fizik muayeneleri yapıldı. PSA, hemogram, idrar tahlilini de içeren biyokimyasal incelemeleri yapıldı. Maksimum idrar akım hızları (Qmax), rezidüel idrar miktarları (PVRİ), TRUS eşliğinde prostat volümleri (PV) ölçüldü. Uluslararası prostatik semptom skoru (IPSS) anketi dolduruldu. TUR-Plilerin 17’sinde TVPlilerin 15’ inde spinal anestezi yapıldı.Takiplerde, IPSS, Qmax, PVRİ değerlerine bakıldı. İstatiksel analizler, Statistical Package for Social Sciences 15.0 (SPSS Inc., Chicago, IL, USA) kullanılarak yapıldı.
TUR-P yapılan 93 hasta ile TVP yapılan 94 hastanın yaş, ameliyat öncesi IPSS, Qmax, PVRİ , PV değerleri arasında anlamlı fark yoktu. TUR-P ve TVP yapılan hastaların postop 1., 3. aylar ve 1., 3. yıllarda yapılan IPSS, Qmax, PVRİ değerleri benzerdi. Her iki yöntemin de teröpatik etkinliği birbirine yakındı. TVP grubunda hematokrit düşüklüğü ve post operatif hiponatremi daha azdı.
Postop takiplerde, etkinlik, operasyon süresi, kan kaybı açısından anlamlı farklılıklar olmamakla beraber, hematokrit düşüşü TVP grubunda biraz daha az gözlemlendi. Benzer durum, serum sodyum konsantrasyonları için de geçerlidir. Çalışmamızda, her iki grup için de IPSS, Qmax, PVRİ değerleri açısında takip süremiz boyunca farklılık gözlemlemedik. TUR-P, BPH’nın cerrahi tedavisinde altın standart olma özelliğini hala sürdürmektedir.Bununla beraber bir çok alternatif tedavi yöntemi üzerindeTUR-P’nin yerine koymak üzere çalışılmaktadır. Bu yöntemlerden biri olan TVP ile etkinlikleri açısından farklılık olmamakla beraber, kısmen daha az kan kaybı ve TUR sendromu riski olması TVP’yi seçilebilir bir yöntem olarak öne çıkartmaktadır. (JAREM 2011; 1: 12-4)
