ÖZET

Cerrahi olarak tedavi edilen başparmak metakarp taban kırıklarının klinik ve fonksiyonel sonuçlarını paylaşmayı amaçladık.

Kliniğimizde stabil olmayan başparmak metakarp eklem içi taban kırığı nedeniyle kapalı redüksiyon ve perkütan telleme ile ameliyat edilen ve takipleri yeterli olan olgular çalışma kapsamına alındı. Açık kırığı olanlar, aynı elinde veya aynı taraf ekstremitesinde kırığı ya da yaralanması olan olgular çalışma dışı bırakıldı. Kırığın tipi, eklemi ilgilendirme oranı ve demografik bulgular yanında kullanılan tellerin sayısı ve konfigürasyonu, ameliyat olunan zaman, ameliyat sonrası tespit süresi ve komplikasyonlar değerlendirildi. Objektif değerlendirmede ise eklem içi basamaklanma, posttravmatik artrit varlığı ve sağlam taraf ile karşılaştırmalı çimdikleme (Pinch) ve kavrama (Grip) güçlerine bakıldı.

Ortalama yaşı 31 (19-61) yıl olan toplam 28 hastanın (26 erkek–2 kadın, 11 sol–17 sağ) yaralanma şekli 27 hastada düşme, 1 hastada motosiklet kazası şeklindeydi. Yaralanmadan ameliyata kadar geçen süre ortalama 7 (1-18) gündü. Olguların tümünde tespit için K teli kullanıldı. Olguların ikisinde çimdikleme gücünde sağlam tarafa göre %20 kayıp gözlenirken, bir olguda ise kavrama gücünde sağlam tarafa göre %20 kayıp saptandı. Bir olguda tespit yetersizliği nedeniyle revizyon ameliyatı yapıldı. İki olguda ise pansuman takibi ve ağızdan antibiyotik tedavisi ile düzelen yüzeyel tel dibi enfeksiyonu saptandı.

El cerrahisi pratiğinde sık görülen başparmak taban stabil olmayan kırıkları kapalı redüksiyon ve perkütan K teli tespiti tekniği güvenli ve sonuçları olumlu bir yöntemdir.