ÖZET

Gastroözofageal reflü (GÖR), gastrik içeriğin istemsiz olarak özofagusa geçmesidir. Mide içeriğinin özofagusa aralıklı ve sürekli geçişin yol açtığı klinik belirti ve bulgular ile birlikte yaşam kalitesinde düşmenin görüldüğü durumlar gastroözofageal reflü hastalığı (GÖRH) olarak tanımlanmaktadır. GÖR, çocukluk çağının sık görülen ve iyi klinik seyir gösteren bir sorunudur. Süt çocukluğu reflüsü hayatın 1. ayından itibaren görülmeye başlamaktadır. Dördüncü ay civarında görülme sıklığı doruk noktaya ulaşırken, bir yaşından sonra giderek azalarak yaklaşık iki yaşında tamama yakını düzelmektedir. GÖR, fizyolojik olarak günlük yaşantıda yutmadan bağımsız olarak sıklıkla alt özofagus sfinkterinin geçici gevşemesi sonucu ortaya çıkmaktadır. Fizyolojik şartlarda reflü oluşumunu 4 temel mekanizma önlemektedir. Bunlar; 1. Alt özofagus sfinkteri yetersizliği, 2. Özofagusun temizleyici rolü, 3. Özofagus mukoza bütünlüğü, 4. Mide boşalmasıdır. GÖR fizyopatolojisi henüz yeterince anlaşılamamıştır. Genetik, çevresel, anatomik, hormonal ve nörojenik mekanizmaların sorumlu olduğu ileri sürülmektedir. Günümüzde alt özofagus sfinkterinin geçici gevşemeleri en başta sorumlu mekanizma olarak kabul görmektedir. Gastroözofageal reflü hastalığının belirtileri yaşla birlikte değişkenlik göstermekle birlikte gastrointestinal ve solunum sorunları ile ortaya çıkmaktadır. Gastroözofageal reflü hastalığı tanısında anemnez ve fizik muayene, özofageal PH monitörizasyon, çoklu kanal intraluminal impedance (MII) ve PH monitörizasyon; motilite çalışmaları, endoskopik inceleme ve biyopsi, baryumlu inceleme ve nükleer sintigrafi kullanılmaktadır. Tedavide non-farmakolojik ve farmakolojik tedavi yöntemleri uygulanmaktadır. Farmakolojik tedavi prokinetik ajanlar ve asit baskılayıcılardan oluşmaktadır. Cerrahi tedavi endikasyonları ise oldukça sınırlıdır. (JAREM 2016; 6: 67-73)